Συμβουλές, Σωστή διατροφή για γερή καρδιά | Μαρία Μπελή, Καρδιολόγος
Ποιοί είναι οι παράγοντες κινδύνου για τη στεφανιαία νόσο;
- ανδρικό φύλο
- ηλικία (άνδρες>55 ετών, γυναίκες >65 ετών)
- κάπνισμα
- δυσλιπιδαιμία ( ολική χοληστερόλη > 190 mg/dl, και/ή LDL >115 mg/dl , και/ή HDL < 40 mg/dl για τους άντρες και < 46mg/dl για τις γυναίκες, και/ή τριλγυκερίδια >150 mg/dl)
- σακχαρώδης διαβήτης
- παχυσαρκία (κυρίως κοιλιακή παχυσαρκία)
- οικογενειακό ιστορικό πρώιμης καρδιαγγειακής νόσου ( άντρες< 55 ετών, γυναίκες < 65 ετών)
Τί είναι η κολπική μαρμαρυγή;
Η κολπική μαρμαρυγή είναι μία αρρυθμία, πολύ συχνή, κατά την οποία οι κόλποι της καρδιάς συστέλλονται άρρυθμα, αποδιοργανωμένα και ετσι δεν επιτυγχάνεται η σωστή συστολή της καρδιάς. Είναι πιο συχνή στους ηλικιωμένους και χωρίζεται σε παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή (η οποία τερματίζεται αυτόματα, χωρίς αγωγή εντός 7 ημερών), εμμένουσα κολπική μαρμαρυγή (όταν διαρκεί περισσότερο από 7 ημέρες, ή τερματίζεται σε μικρότερο διάστημα μετά από ιατρική παρέμβαση) και μόνιμη κολπική μαρμαρυγή (όταν δεν είναι δυνατή η ανάταξή της και παραμένει μόνιμα).
Οι πιο συχνοί παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής είναι: ηλικία >60 ετών, σακχαρώδης διαβήτης, αρτηριακή υπέρταση, στεφανιαία νόσος, καρδιακή ανεπάρκεια, υποκείμενη καρδιοπάθεια (βαλβιδοπάθεια- συγγενής καρδιοπάθεια), προηγηθείσα επέμβαση ανοικτής καρδιάς, υπερθυρεοειδισμός, σύνδρομο υπνικής άπνοιας, χρόνια πνευμονοπάθεια. Μπορεί να εμφανιστεί και σε νέα άτομα χωρίς να υπάρχουν οι παραπάνω παράγοντες κινδύνου (ιδιοπαθής κολπική μαρμαρυγή).
Σε μερικά άτομα, μπορεί να πυροδοτηθεί από παράγοντες όπως, η κατανάλωση αλκοόλ, καφείνης, η έντονη κόπωση, η έλλειψη ύπνου, ένα βαρύ γεύμα.
Η πιο σοβαρή επιπλοκή της κολπικής μαρμαρυγής είναι το ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο ( λόγω της στάσης του αίματος στους κόλπους σχηματίζονται θρόμβοι που μπορεί να ενσφηνωθούν στα περιφερικά αγγεία και συχνότερα του εγκεφάλου). Άλλη σοβαρή επιπλοκή είναι η μυοκαρδιοπάθεια( ταχυμυοκαρδιοπάθεια) και καρδιακή ανεπάρκεια όταν παραμένουν οι υψηλές σφύξεις για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Για την αποφυγή αυτών των επιπλοκών είναι σημαντική η ρύθμιση της καρδιακής συχνότητας με φάρμακα και η αντιπηκτική αγωγή για την αποφυγή θρόμβων.
Τι είναι η δοκιμασία κόπωσης και πότε την κάνουμε;
Η δοκιμασία κόπωσης είναι μια εξέταση που έχει στόχο να εκτιμήσει την απάντηση του ασθενούς στην κόπωση υπό συνεχή ηλεκτροκαρδιογραφική παρακολούθηση.
Στο θώρακα του ασθενούς τοποθετούνται αυτοκόλλητα σε κατάλληλες θέσεις στα οποία συνδέονται ηλεκτρόδια με τα οποία γίνεται η ηλεκτροκαρδιογραφική παρακολούθηση του ασθενούς.
Ο ασθενής πρέπει να είναι νηστικός για τουλάχιστον 3 ώρες, ενω θα πρέπει να έχει συννενοηθεί με τον ιατρό του για τυχόν διακοπή κάποιων φαρμάκων λίγες μέρες πριν. Στην εξέταση, ο ασθενής περπατάει στον κυλιόμενο τάπητα του οποίου η ταχύτητα και η κλίση αυξάνεται κατά στάδια.Σ όλη την διάρκεια της εξέτασης καταγράφεται σε υπολογιστή το ηλεκτροκαρδιογράφημα του ασθενούς και ανά διαστήματα γίνεται μέτρηση της αρτηριακής πίεσης.
Η άσκηση συνεχίζεται μέχρι να εμφανιστούν συμπτώματα (πόνος, κούραση, ζάλη, δύσπνοια), ή να βρεθεί στο ηλεκτροκαρδιογράφημα κάποιο παθολογικό εύρημα ή να επιτευχθεί η μέγιστη καρδιακή συχνότητα του ασθενούς.
Μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης ο ασθενής παραμένει ξαπλωμένος για 10-15 λεπτά υπό ηλεκτροκαρδιογραφική παρακολούθηση. Η συνολική διάρκεια της εξέτασης είναι περίπου 30 λεπτά.
Η δοκιμασία κόπωσης διενεργείται όταν υπάρχει υποψία στεφανιαίας νόσου. Επίσης είναι χρήσιμη για την ανακάλυψη διαταραχών ρυθμού κατά την κόπωση σε ασθενείς με συμπτώματα, αίσθημα παλμών ή συγκοπτικά επεισόδια και για την παρακολούθηση ασθενών με γνωστή στεφανιαία νόσο.